Is het een gal probleem
Of is het mijn gewicht
Zit het wellicht tussen mijn oren
Of is het de stress
die alles heeft aangericht
Mijn pad met vertrouwen
Ben het helemaal verloren
En als ik begrip wil
Mag ik geen van allen storen
Niemand die het ziet
Jantje huilt, Jantje lacht
Alleen jij blijft achter
Met je verdriet
De alles verwoestende pijn
Binnen in je lijf
O kon je het maar pakken
Om mij heen zijn de mensen zo gemeen
En wil de moed laten zakken
Ik wens een klein beetje begrip
Want van binnen doet het zo’n pijn
En als ik een goed uurtje heb
Dan wil ik graag overal net als jij
Even bij de mooie momenten zijn
@ Alie Vos-Doller
Meer gedichten lezen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten