Met ons hoofd

We kunnen houden van de wereld maar wat als dat niet gaat.... Komt er dan verandering of is het eens te laat.... Waar houden wij ons aan vast? Hetgeen wat voor de één een verrijking is is soms voor de ander een zware last Met ons hoofd en het hart kunnen we van mensen houden tenminste als we op het brein kunnen vertrouwen Als het buikgevoel ons heeft verlaten en we angst gaan haten ziet vermoeidheid zijn kans en maakt een hormonaal onbalans Het hoofd verteld ons van alles de hele dag maar door Maar menig mens geeft daaraan geen gehoor Dat hoofd is lastig Het maakt zo bang Geen rust te vinden Het duurt veel te lang Het geduld is op, een dag is weer verdwenen gedachten gaan op de loop Geen lichtje heeft in dagen geschenen er is gewoonweg geen hoop.... Geschreven door @ Alie Vos-Doller

Over ons reptielenbrein

Het doet soms pijn, spiegelbeeld te zijn. Een antwoord te geven op een vraag, naar de ander zijn eigen streven. We voelen heel even, de pijn en het verdriet. Om er later, achter te komen, om ons ging het niet. Een mogelijk advies, bij veel vragen. stel ze gewoon, dan kan de ander, mee helpen dragen.

Waarom een spiegeling zoveel pijn kan doen

Denken en de uil

Alleen van denken is niemand wijzer geworden We kunnen het beste praten zodat onze lever niet zal vervuilen spreken doet wonderen van blijdschap moeten we door herkenning wel eens huilen Laat gedachten niet een eigen leven leiden zoek iemand die is te vertrouwen het kan het hart van een hoop verdriet bevrijden en kunnen we weer aan onze toekomst

gaan bouwen De uil symboliseert geleerdheid en helderziendheid